PRZEDSIĘBIORCA MA PRAWO ROZLICZENIA W DEKLARACJI PODATKOWEJ KWOTY VAT PRZY SPROWADZANIU TOWARÓW SPOZA UE. JEST TO JEDNAK UZALEŻNIONE OD SPEŁNIENIA KILKU PRZESŁANEK.

W przypadku importu towarów, zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o VAT zasadą jest, że importer wpłaca kwotę podatku na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego. Gdy sprowadzony na terytorium kraju towar ma znaczną wartość, podatnik zobowiązany jest do wygospodarowania większej kwoty w celu zapłaty podatku, którą zgodnie z zasadą neutralności VAT, podatnik będzie mógł w deklaracji podatkowej obniżyć o podatek naliczony wynikający z otrzymanego dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o VAT). Obniżenie podatku należnego albo jego zwrot, gdy podatek naliczony przewyższy podatek należny, nastąpi jednak dopiero po pewnym czasie.

Rozwiązaniem tego problemu jest przepis art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, który wprowadza możliwość rozliczenia kwoty podatku przy imporcie towarów w deklaracji podatkowej. Zastosowanie tego przepisu uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek.

  1. Pierwszą z nich jest to, że importowane towary muszą być objęte tzw. procedurą uproszczoną wynikającą z art. 166 albo art. 182 unijnego kodeksu celnego.
  2. Ponadto, wspomniany artykuł stosuje się pod warunkiem przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem, zaświadczeń o braku zaległościach we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa. Zaświadczenia te muszą być wydane nie wcześniej niż sześć miesięcy przed importem.
  3. Podatnik obowiązany jest również do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celno-skarbowego oraz naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował ten sposób rozliczenia.

Po spełnieniu ww. warunków podatnik może korzystać z uprawnienia polegającego na rozliczeniu podatku z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej. Ustawodawca zastosował jednak mechanizm kontroli prawidłowości rozliczeń dokonywanych przez podatnika. Mianowicie podatnik jest obowiązany do przedstawienia naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie czterech miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu.

Niemniej jednak ustawodawca postanowił wprowadzić sankcje za naruszenie wymagań ustawowych, że zgodnie z art. 33a ust. 7 ustawy o VAT podatnik, który nie przedstawił ww. dokumentów, traci prawo do rozliczenia podatku w deklaracji podatkowej. Utrata prawa do rozliczenia podatku w deklaracji może dotyczyć nawet całej kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, która powinna być rozliczona w deklaracji. W tym przypadku podatnik obowiązany jest do zapłaty kwoty podatku wraz z odsetkami naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego. Sankcja ta dotyczy jednak nie tylko podatnika. Solidarną odpowiedzialność z importerem ponosi również przedstawiciel celny.