- 22 lipca 2019
- Posted by: administrator.afo
- Category: Biuletyn A.F.O. - 07/2019
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2019 r. (0112-KDIL3-3.4011.90.2019.1.MM) potwierdził stanowisko podatnika, który uzyskiwał przychody z najmu nieruchomości: domu jednorodzinnego, ośmiu mieszkań oraz domku letniskowego. Wynajmował je zarówno osobom fizycznym jak i podmiotom gospodarczym. Nieruchomości podatnika były wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe na podstawie pisemnych umów najmu na okres minimum jednego roku. Podatnik wskazał, że nieruchomości kupił wraz z żoną w celu zabezpieczenia przyszłych potrzeb mieszkaniowych swoich dzieci oraz w ramach ulokowania oszczędności. Większość obiektów była zakupiona na kredyt. Ponadto w celu pozyskania potencjalnych najemców podatnik korzystał z pośrednictwa biur nieruchomości.
Na tym tle podatnik zapytał organ podatkowy, czy prawidłowo opodatkowuje dochody uzyskiwane z wynajmu ww. nieruchomości przy zastosowaniu stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca uważał, że dochody uzyskiwane z najmu nieruchomości nie są dochodami z działalności gospodarczej i należy je zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i w konsekwencji opodatkować, jak najem prywatny. Podatnik wskazał, że prowadzony przez niego najem lokali i domów ma co prawda zarobkowy charakter, jednak nie występuje stopień zorganizowania i zaangażowania osobistego charakterystycznego dla prowadzenia działalności gospodarczej. Ewentualna organizacja polega jedynie na przygotowaniu lokalu do wynajmu, poszukiwaniu najemców lokali oraz ustaleniu płatności i sposobu jej realizacji. Podatnik wskazał, że najem nie jest prowadzony w sposób ciągły i nie ma charakteru stałego, gdyż podatnik zawiera umowy zasadniczo na okres roku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w całości stanowisko podatnika i odstąpił od sporządzenia uzasadnienia.