Ministerstwo stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy przedsiębiorca świadczył usługi dla byłego pracodawcy i z tego powodu utracił prawo do liniowej stawki PIT, powinien w następnym roku powtórzyć oświadczenie o zamiarze korzystania z tego sposobu rozliczeń.

Fiskus inaczej niż podatnicy rozumie zasadę kontynuacji na kolejne lata mocy prawnej oświadczenia o wyborze podatku liniowego.

Z kolei przepisy ustawy o PIT stanowią, że wybór podatku liniowego dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie ustawowym zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z podatku liniowego. Obowiązuje więc system odwoływania oświadczenia, a nie powielenia go co roku. Rezygnacja jest też możliwa poprzez:

1) wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo

2) oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W praktyce podatnicy mają niekiedy problem z zastosowaniem reguł kontynuacji na kolejne lata wyboru podatku liniowego. Dotyczy to sytuacji wskazanej w art. 9a ust. 3 ustawy o PIT. Przepis wprowadza sankcję utraty prawa do opodatkowania podatkiem liniowym w pierwszym roku jego stosowania przez przedsiębiorcą. Sankcję uruchamia uzyskanie przychodów z firmy ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. W konsekwencji podatnik jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek. W art. 9a ust. 3 ustawy o PIT ustawodawca użył zwrotu „podatnik traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c”. Podatnicy rozumieją przez to, że

1) utrata prawa do podatku ma charakter czasowy (do końca roku podatkowego),

2) wcześniej nastąpiło skuteczne nabycie prawa do podatku liniowego.

Wskutek czego przyjmują, że ich oświadczenie o wyborze podatku liniowego jest wciąż ważne i nie składają go w kolejnym roku podatkowym po raz drugi. Okazuje się, że według fiskusa takie postępowanie podatnika prowadzi do obowiązku rozliczania się według zasad ogólnych, a nie przy pomocy podatku liniowego. Przy wysokich dochodach powoduje to opodatkowanie stawką 32 proc.

Warto również przy tym zaprezentować stanowisko Dyrektora KIS, z interpretacji indywidualnej z 4 czerwca 2019 r. (o nr. 0113-KDIPT2-1.4011.193. 2019.1.KS). Podatnik wskazywał we wniosku, że od 1 lipca 2018 r. rozpoczął prowadzenie działalności i wybrał jako formę opodatkowania podatek liniowy. Jednak w trakcie 2018 r. rozpoczął współpracę z byłym pracodawcą, u którego był zatrudniony na podstawie umowy o pracę przed założeniem działalności gospodarczej (umowa została rozwiązana z końcem maja 2018 r.). Ostatecznie podatek za 2018 r. podatnik rozliczył na zasadach ogólnych, a w 2019 r. podatnik przyjął, że utrata prawa do podatku linowego dotyczyła tylko 2018 r., w którym świadczone były usługi dla byłego pracodawcy (natomiast nie zmieniło to charakteru prawnego oświadczenia z 2018 r.) Podatnik sądził, że jest ono wciąż ważne. Dyrektor KIS ostatecznie się z nim nie zgodził i opowiedział się, że podatnik nie złożył skutecznie ważnego oświadczenia o wyborze podatku linowego, co oznacza, że ,,Nieskuteczność wcześniejszego oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania przesądza o braku podstaw do korzystania z tego sposobu opodatkowania w latach następnych, gdyż niemożliwe jest kontynuowanie nienabytego prawa”.