Jednorazowa amortyzacja od 12 sierpnia 2017 r.

Nowe regulacje dotyczące odpisów amortyzacyjnych, wprowadzone ustawą z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczą środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych składników majątkowych.

Nowe rozwiązanie pozwala na dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, tj.:

1. Kotły i maszyny energetyczne
2. Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
3. Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne
4. Urządzenia techniczne
5. Narzędzie, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane

Wyłączono więc możliwość dokonywania w tym trybie odpisów amortyzacyjnych środków transportu (grupa 7).

Odpis może być dokonany w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100.000 zł. Kwota tego limitu dotyczy także przedpłaty.

Istnieje ponadto warunek, aby minimalna wartość pojedynczego środka trwałego bądź grupy wynosiła co najmniej 10.000 zł, ale nie mniej niż 3.500 zł.

Podatnicy mają prawo wyboru momentu dokonania odpisu jednorazowego, a mianowicie:

• Jednorazowo – nie wcześniej jednak niż w miesiącu, kiedy wprowadzono środki trwałe do ewidencji lub
• w sposób określony w art. 16h ust. 4 ustawy o CIT lub art. 22h ust 4 ustawy o PIT, czyli w równych ratach co miesiąc, kwartał lub jednorazowo na koniec roku.

Przedpłata dokonana na poczet nabycia środka trwałego może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu do wysokości 100.000 zł. Takie rozwiązanie jest nowością i odstępstwem od obowiązujących dotychczas regulacji. Podatnicy będą mogli uwzględnić uiszczoną przedpłatę w kosztach uzyskania przychodu już w miesiącu, w którym dokonano zapłaty, jednak tylko do ww. limitu, a pozostałą kwotę rozliczyć w kosztach podatkowych przez odpisy amortyzacyjne na ogólnych zasadach.

W przypadku zbiegu rozwiązań dotychczas obowiązujących (tj. jednorazowe zaliczenie do kosztów wydatków na nabycie środków trwałych do wys. 50 tys. euro przez małych podatników oraz rozpoczynających działalność) z nową wyżej wskazaną regulacją – podatnik dokonuje wyboru, z której z tych opcji chciałby skorzystać. Skorzystanie z jednej preferencji wyklucza możliwość skorzystania z drugiej.

Nowe przepisy są wyłączone z reżimu pomocy de minimis.

Warto również wskazać, że nowe przepisy nie wprowadzają ograniczeń podmiotowych, co do jednostek uprawnionych do skorzystania z tego rodzaju odpisu amortyzacyjnego.